පස්සෙ දෙන ගාන
ඔන්න මිස්ට සිල්ව යනව මිස්ට පෙරේර ලඟට.
සිල්ව: මිස්ට පෙරේර, මම ආවෙ ලොකු උදව්වක් ඉල්ලගන්න.
පෙරේර: මොකද්ද මිස්ට සිල්ව?
සිල්ව: පෙරේර දන්නව නේ අපේ දූ ලබන සතියෙ බඳිනවනෙ. මම මනමාලයගෙ පැත්තෙ අයට පොරොන්දු උනා දූට දෑවැද්දට රුපියල් පනස් දාහක් දෙන්න. ඉතිං මං ගාව දැනට තියෙන්නෙ විසිපන්දාහයි. මට රුපියල් විසිපන්දාහක් ණයට ගන්න ඕනවෙලා තියනවා....
පෙරේර: සිල්වා... මම මේ ඔයාට හිතවත් කම නිසා මෙහෙම කියන්නෙ.... ඔන්න ඔය විසි පන්දාහ දෙන්න මගුල දවසට. අනිත් විසිපන්දාහ පස්සෙ දෙනව කියන්න....
සිල්ව : මේකයි පෙරේර, මගේ ලඟ දැනට තියෙන්නෙ ඔය පස්සෙ දෙන විසිපන්දාහ තමයි. මට ඕන මුලින් දෙන විසිපන්දාහ!
ඔන්න මිස්ට සිල්ව යනව මිස්ට පෙරේර ලඟට.
සිල්ව: මිස්ට පෙරේර, මම ආවෙ ලොකු උදව්වක් ඉල්ලගන්න.
පෙරේර: මොකද්ද මිස්ට සිල්ව?
සිල්ව: පෙරේර දන්නව නේ අපේ දූ ලබන සතියෙ බඳිනවනෙ. මම මනමාලයගෙ පැත්තෙ අයට පොරොන්දු උනා දූට දෑවැද්දට රුපියල් පනස් දාහක් දෙන්න. ඉතිං මං ගාව දැනට තියෙන්නෙ විසිපන්දාහයි. මට රුපියල් විසිපන්දාහක් ණයට ගන්න ඕනවෙලා තියනවා....
පෙරේර: සිල්වා... මම මේ ඔයාට හිතවත් කම නිසා මෙහෙම කියන්නෙ.... ඔන්න ඔය විසි පන්දාහ දෙන්න මගුල දවසට. අනිත් විසිපන්දාහ පස්සෙ දෙනව කියන්න....
සිල්ව : මේකයි පෙරේර, මගේ ලඟ දැනට තියෙන්නෙ ඔය පස්සෙ දෙන විසිපන්දාහ තමයි. මට ඕන මුලින් දෙන විසිපන්දාහ!
මේක සමාන්තර විශ්වයක 2013 ශ්‍රී සඟරාවක තිබුන කතාවක්.
ඔන්න ගුන්ථනරකය වගේ අසූචි වලක පණුවෙක් හිටිය. අසූචි කකා ඉන්න පණුවො අතරෙ මූත් එක පණුවෙක් විතරයි. ඔන්න දවසක් උදේ මේ පණුව අසූචි වලේ ඉඳගෙන මේ වගේ ටෝකක් ඉෂූ කරනව.
"මට මේ ගඳගහන අසූචි වලේ ඉඳල ඇතිවෙලා..... මෙතෙන්ට ආපු දවසෙ ඉඳල මම කලේ අසූචි කන එක විතරයි..... මම සාම්ප්‍රදායික පණුවෙක් නෙවේ..... මම මීට පස්සෙ අසුචි කන්නෙ නෑ.... මම උඩුගං බලා යන්න තීරණය කලා!"
අසූචි වල මොහොතකට නිහඬතාවයෙන් පිරුන. කන්න ගත්ත අසූචි, පණුවන්ගෙ කටවල් වලම හිරවුනා.
"හරි! දැං තමුසෙ මොකද්ද කරන්න යන්නෙ? මෙතනින් එලියට යනවද? ගිහිල්ල තමුසෙගෙ නමින් තියන මල් පිපුනු විලකට යනවද?" අනිත් පණු සගයන් ඇහුව.
"නෑ නෑ.... මම යනව එහා පැත්තෙ තියන අනිත් අසූචි වලට" පණුව කිව්ව.
ඔන්න ගුන්ථනරකය වගේ අසූචි වලක පණුවෙක් හිටිය. අසූචි කකා ඉන්න පණුවො අතරෙ මූත් එක පණුවෙක් විතරයි. ඔන්න දවසක් උදේ මේ පණුව අසූචි වලේ ඉඳගෙන මේ වගේ ටෝකක් ඉෂූ කරනව.
"මට මේ ගඳගහන අසූචි වලේ ඉඳල ඇතිවෙලා..... මෙතෙන්ට ආපු දවසෙ ඉඳල මම කලේ අසූචි කන එක විතරයි..... මම සාම්ප්‍රදායික පණුවෙක් නෙවේ..... මම මීට පස්සෙ අසුචි කන්නෙ නෑ.... මම උඩුගං බලා යන්න තීරණය කලා!"
අසූචි වල මොහොතකට නිහඬතාවයෙන් පිරුන. කන්න ගත්ත අසූචි, පණුවන්ගෙ කටවල් වලම හිරවුනා.
"හරි! දැං තමුසෙ මොකද්ද කරන්න යන්නෙ? මෙතනින් එලියට යනවද? ගිහිල්ල තමුසෙගෙ නමින් තියන මල් පිපුනු විලකට යනවද?" අනිත් පණු සගයන් ඇහුව.
"නෑ නෑ.... මම යනව එහා පැත්තෙ තියන අනිත් අසූචි වලට" පණුව කිව්ව.
0 comments: